Opinie o Papiernia - była osada leśna. (Kompleks Sportowy) w Mielec (Podkarpackie).

Papiernia - była osada leśna

16 Opinie

10 Komentarze

Kompleks sportowy

Las państwowy

Papiernia, 39-322 Rzemień

Zobacz wszystkie komentarze

Opis Mapa Godziny otwarcia Opinie Kontakt Zdjęcia

Opis

Informacje o Papiernia - była osada leśna, Kompleks sportowy w Mielec (Podkarpackie)

Tutaj możesz zobaczyć lokalizację, godziny otwarcia, popularne czasy, kontakt, zdjęcia i prawdziwe recenzje wykonane przez użytkowników.

To miejsce ma dobre opinie, oznacza to, że dobrze traktują swoich klientów i będziesz czuł się świetnie korzystając z ich usług, polecam w 100%!

Mapa

Godziny otwarcia Papiernia - była osada leśna

Poniedziałek

Czynne całą dobę

Wtorek

Czynne całą dobę

Środa

Czynne całą dobę

Czwartek

Czynne całą dobę

Piątek

Czynne całą dobę

Sobota

Czynne całą dobę

Niedziela

Czynne całą dobę

Popularne godziny

Poniedziałek

4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
0
1
2
3

Wtorek

4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
0
1
2
3

Środa

4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
0
1
2
3

Czwartek

4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
0
1
2
3

Piątek

4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
0
1
2
3

Sobota

4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
0
1
2
3

Niedziela

4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
0
1
2
3

Opinie o Papiernia - była osada leśna

Szkoda, że został tylko pomnik , ale i tak fajne miejsce na spacer

P. A. (.

Papiernia jest wspomniana w 1683 roku, pozostawała wtedy w dzierżawie. Prawdopodobnie położona była wówczas w innym miejscu, bliżej miasta (Rzochowa). Wskazuje na to kontrakt z roku 1743, w którym to właściciel majętności Paweł Karol Sanguszko nakazuje dzierżawcy ”osuszyć staw na papierni pod miasteczkiem Żochowem…”, z powodu szkody, jaką powodował w pobliskich uprawach zbóż. Najwyraźniej zakład przeniesiono w głąb lasu, gdzie już nie przeszkadzał. W 1775 r. wśród mieszkańców przedmieścia rzochowskiego wymieniano, m. in. Jakuba Wołka, młynarza, być może identycznego z Wołkiem młynarzem bielskim (z Białego) oraz Jana Dręgę z papierni. Źródło: Rozwój przedsiębiorczości w regionie mieleckim – autor Jerzy Skrzypczak Do najstarszej mapy – do której udało mi się jak na razie dotrzeć – na której widnieje młyn na Papierni, to mapa Die Josephinische Landesaufnahme von Galizien datowana na lata 1779-1783. Widnieje na niej osada Biala z zaznaczonym młynem oraz znak koła młyńskiego na Papierni. Na Białym widać zaznaczone 4 zabudowania i oznaczenie m.m. (Mahl Mühl – młyn zbożowy). Na Papierni widać zaznaczone trzy zabudowania i oznaczenie m. (Mühle- młyn). Dopatruję się po prawej stronie znaku młyna jeszcze literki p. (Pappir M. – papiernia, młyn papierniczy). Kolejna mapa, na której widnieje młyn na Papierni, datowana na lata 1861-1864 . Zaznaczone są już na niej wszystkie trzy osady tj. Biala, Folusz i Papiernia. Na Papierni trzy zabudowania są po lewej stronie strumienia i jeden po prawej stronie wraz z młynem. Folusz ma już wyraźnie zaznaczone zabudowania oraz staw. W okolicy są widoczne również białe polany w lesie. To zapewne pola uprawne powstałe z wykarczowanego i wypalonego lasu. Te poniżej Papierni na kolejnych mapach opisane jako Sobusiówka i Bogdanówka, a powyżej jako pole pod górą Ryto. Pola obsiewano żytem i jęczmieniem i obsadzano ziemniakami. Mapa miejscowości Rzemień pozyskana z Państwowego Archiwum w Krakowie – jest datowana na lata 1870/1880 – niestety istnieje tylko w wersji czarno/białej i bez dodatkowych oznaczeń znanych z innych map katastralnych z tamtego okresu. Papiernia jest na tej mapie, ale bez znaku młyna! Czyżby koło padło?! Na późniejszych mapach kolo młyńskie nadal widnieje! Po prawej stronie każdej z osad klucza czyli Biała – Folusz – Papiernia są widoczne rozszerzające się pola uprawne? i po zaporze (gruba poprzeczna kreska) widać stawy. Na Bogdanówce nadal jest staw! W czasie trwania II wojny światowej Papiernia została całkowicie wysiedlona do pobliskich miejscowości, a okupanci niemieccy przeznaczyli te tereny pod strefę ochronną poligonu i polowania. Po zakończaniu wojny i powrocie właścicieli do osady, została ona odbudowa i zamieszkała ponownie przez rodziny: Piotr Augustyn – 7 osób Józef Bogdan (Wielki) – 4 osoby Józef Bogdan – 7 osób Władysław Bogdan – 6 osób Michał Mika – 7 osób W czasie wojny zginął od wybuchu bomby (na Woli Ocieckiej) Franciszek Jemioło wraz z żoną i dzieckiem.

M. M.

Niesamowite miejsce. Kiedyś w sercu lasu tetniło życie. Kilka rodzin miało tu swoje domy. Dziś jedyny ślad to pomnik upamiętniający mieszkańców oraz pozostałości drzew owocowych. Płynie tam strumyk - źródło wody ówczesnych mieszkańców, teraz żyją w nim bobry. Ludzie z Papierni do pracy czy szkoły chodzili przez las do Rzemienia kilka kilometrów - nie zważając na pogodę i porę roku. Większość z nich osiedliła się w Rzemieniu. Warto jadąc na Papiernię zobaczyć osadę Białe a także podjechać na Łuże - leśne drogi w dobrym stanie.

S. W.

Cisza. Spokój. Wystarczająco daleko od cywilizacji. Krajobraz dziwnie przypomina mi Jeziorka Duszatyńskie. Podczas zwiedzania należy respektować prawa prywatności części terenu.