Opinie o Papiernia - była osada leśna. (Kompleks Sportowy) w Mielec (Podkarpackie).
Papiernia - była osada leśna
39-322 Rzemień, Polska
Opis
Informacje o Papiernia - była osada leśna, Kompleks sportowy w Mielec (Podkarpackie)
Tutaj możesz zobaczyć lokalizację, godziny otwarcia, popularne czasy, kontakt, zdjęcia i prawdziwe recenzje wykonane przez użytkowników.
To miejsce ma dobre opinie, oznacza to, że dobrze traktują swoich klientów i będziesz czuł się świetnie korzystając z ich usług, polecam w 100%!
Mapa
Opinie o Papiernia - była osada leśna
M.Szkoda, że został tylko pomnik , ale i tak fajne miejsce na spacer
P. A. (.Papiernia jest wspomniana w 1683 roku, pozostawała wtedy w dzierżawie.
Prawdopodobnie położona była wówczas w innym miejscu, bliżej miasta (Rzochowa). Wskazuje na to kontrakt z roku 1743, w którym to właściciel majętności Paweł Karol Sanguszko nakazuje dzierżawcy ”osuszyć staw na papierni pod miasteczkiem Żochowem…”, z powodu szkody, jaką powodował w pobliskich uprawach zbóż. Najwyraźniej zakład przeniesiono w głąb lasu, gdzie już nie przeszkadzał.
W 1775 r. wśród mieszkańców przedmieścia rzochowskiego wymieniano, m. in. Jakuba Wołka, młynarza, być może identycznego z Wołkiem młynarzem bielskim (z Białego) oraz Jana Dręgę z papierni.
Źródło: Rozwój przedsiębiorczości w regionie mieleckim – autor Jerzy Skrzypczak
Do najstarszej mapy – do której udało mi się jak na razie dotrzeć – na której widnieje młyn na Papierni, to mapa Die Josephinische Landesaufnahme von Galizien datowana na lata 1779-1783. Widnieje na niej osada Biala z zaznaczonym młynem oraz znak koła młyńskiego na Papierni. Na Białym widać zaznaczone 4 zabudowania i oznaczenie m.m. (Mahl Mühl – młyn zbożowy). Na Papierni widać zaznaczone trzy zabudowania i oznaczenie m. (Mühle- młyn). Dopatruję się po prawej stronie znaku młyna jeszcze literki p. (Pappir M. – papiernia, młyn papierniczy).
Kolejna mapa, na której widnieje młyn na Papierni, datowana na lata 1861-1864 . Zaznaczone są już na niej wszystkie trzy osady tj. Biala, Folusz i Papiernia. Na Papierni trzy zabudowania są po lewej stronie strumienia i jeden po prawej stronie wraz z młynem. Folusz ma już wyraźnie zaznaczone zabudowania oraz staw.
W okolicy są widoczne również białe polany w lesie. To zapewne pola uprawne powstałe z wykarczowanego i wypalonego lasu. Te poniżej Papierni na kolejnych mapach opisane jako Sobusiówka i Bogdanówka, a powyżej jako pole pod górą Ryto. Pola obsiewano żytem i jęczmieniem i obsadzano ziemniakami.
Mapa miejscowości Rzemień pozyskana z Państwowego Archiwum w Krakowie – jest datowana na lata 1870/1880 – niestety istnieje tylko w wersji czarno/białej i bez dodatkowych oznaczeń znanych z innych map katastralnych z tamtego okresu. Papiernia jest na tej mapie, ale bez znaku młyna! Czyżby koło padło?! Na późniejszych mapach kolo młyńskie nadal widnieje!
Po prawej stronie każdej z osad klucza czyli Biała – Folusz – Papiernia są widoczne rozszerzające się pola uprawne? i po zaporze (gruba poprzeczna kreska) widać stawy. Na Bogdanówce nadal jest staw!
W czasie trwania II wojny światowej Papiernia została całkowicie wysiedlona do pobliskich miejscowości, a okupanci niemieccy przeznaczyli te tereny pod strefę ochronną poligonu i polowania.
Po zakończaniu wojny i powrocie właścicieli do osady, została ona odbudowa i zamieszkała ponownie przez rodziny:
Piotr Augustyn – 7 osób
Józef Bogdan (Wielki) – 4 osoby
Józef Bogdan – 7 osób
Władysław Bogdan – 6 osób
Michał Mika – 7 osób
W czasie wojny zginął od wybuchu bomby (na Woli Ocieckiej) Franciszek Jemioło wraz z żoną i dzieckiem.
M. M.Niesamowite miejsce. Kiedyś w sercu lasu tetniło życie. Kilka rodzin miało tu swoje domy. Dziś jedyny ślad to pomnik upamiętniający mieszkańców oraz pozostałości drzew owocowych. Płynie tam strumyk - źródło wody ówczesnych mieszkańców, teraz żyją w nim bobry. Ludzie z Papierni do pracy czy szkoły chodzili przez las do Rzemienia kilka kilometrów - nie zważając na pogodę i porę roku. Większość z nich osiedliła się w Rzemieniu. Warto jadąc na Papiernię zobaczyć osadę Białe a także podjechać na Łuże - leśne drogi w dobrym stanie.
S. W.Cisza. Spokój. Wystarczająco daleko od cywilizacji. Krajobraz dziwnie przypomina mi Jeziorka Duszatyńskie.
I. M.Super miejsce, ale nie tak łatwo trafić.
Ma swój klimat i historię. Napewno warto tam zaglądnąć.
M. C.Jest klimat i jest maleńki przyczynek wielkiej historii
M. J.
M.
E. F.
B. L.Kontakt
Zdjęcia
